سامانه اطلاعات جغرافیایی(GIS) ابزاری پرقدرت و با گذر زمان مقرون به صرفه برای بسیاری از تحلیل های مکانی می باشد. ارزیابی پیامدهای زیست محیطی نیز با گذشت زمان و تکامل خود نیاز به گسترش مرزهای خود به سمت مرزهای جدید که در آن دقت، جمع آوری، تجزیه و تحلیل، پیش بینی، نمایش و مدیریت داده های مورد استفاده ی خود را بیش از پیش حس می کند. با بررسی بخشهای مختلف کاربرد این سامانه در ارزیابی پیامد زیست محیطی شمایی از قابلیت های این کاربرد ترسیم میگردد. فرایند ارزیابی اثرات زیست محیطی زمین- مکانی ،که از اطلاعات دورکاوی ماهواره ها در ترکیب با GIS استفاده می شود، ابزاری مناسب برای رسیدن به اهداف ارزیابی می باشد و ضرورتاً شامل نمونه گیری و تجزیه و تحلیل و مدلهای مناسب ریاضی جهت تفسیر تصاویر طیفی ماهواره ای می باشد. امروزه با توسعه میکرو رایانه و نرم افزارهای رایانه ای در زمینه مساعدی در اجراء بهتر ارزیابی اثرات ، سیستم های تخصصی و سیستم های اطلاعات زیست محیطی فراهم آمده است و مسلماً این گسترش در راستای کاهش هزینه ها و بهبود شرایط تحلیل ها انجام می پذیرد.
سنجش از دور(Remote Sensing)به عنوان علم، فن و هنر کسب اطلاعات از عوارض و پدیدهها بدون تماس فیزیکی با آن‌ها، همراه با سیستم اطلاعات جغرافیایی (Geographic Information System) به عنوان بستری برای ذخیره، نگهداری، مدیریت و تجزیه و تحلیل دادههای مکانی و توصیفی میتوانند راهکارهای زیادی برای مشکلات زیستمحیطی و منابع طبیعی ارائه دهند. سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی کاربردهای وسیع و متنوعی در زمینههای مختلف دارند که از آن جمله میتوان به؛ کشاورزی و کشاورزی دقیق، تغییرات اقلیمی، پایش و مطالعه جنگلها، طوفانهای گرد و خاک و آلودگی هوا، مدیریت منابع طبیعی، اکولوژی، اقیانوسشناسی، جابجایی زمین، زلزله، فرسایش خاک و بیابان زایی، نقشههای پوشش و کاربری زمین، مطالعات گسترش شهری، مدیریت زباله و مکان یابی، امنیت غذایی، تهیه نقشه آتش، سیل و مخاطرات طبیعی، هیدرولوژی و مدیریت حوزه آبخیز، شبکه جادهای، استخراج نفت و گاز و زمینههای دیگر اشاره نمود.